Kızıl Çığlık / Nuran Dündar Şeyhoğlu
Yazgısını yazıyor
Solan yeşilin inciten sitemkâr sesi
Ellerimde tuttuğum isyan
İki bedenin sıcak nefesi
Islak yanakların solgun susuşu gözler
Sılaya hapsettiğim kapının
Eşiğinde yorgun kirpikler….
Uzakların güz sabahı
İçimde tutsak, yalnız, yılgın…
Dağların derdini dinleyerek
Kulağıma fısıldayan
Sesinde kırgın rüzgâr
Eğildi yerlere kadar
Zeytin yeşili dallar
Döktü önüne altın sarısı yapraklar
Soldu tükendi içimdeki
Yeşil ve mavi…
İsyanın kızıl bayrağı
Dalgalanarak kucaklıyor
Bir yangın gibi sarıyor bedenimi
Çocuk yanım dirense de
Kızıla dönüyor içimdeki
Renklerin hepsi…
Kuru bir dal umutlar…
Yüzüme değen nefesinle
Koynuma doğuyor
Mavi aydınlık gün
Dağılıyor ansızın kızgın bulutlar…
Kırık bir ezgiyle göğe sarılan
Kızıl çığlık kuşlar…
Hoş bir şiir. Yüreğiniz solmasın.