Sılaya Mektup / Sibel Orcan

Hasretin çağlayıp beni sarınca
Yüreğim hislendi, ağladım Maraş
Düşlere kapılıp seni görünce
Bakışım sislendi, ağladım Maraş.

Hayalinle adım adım yürüdüm
Her anında damla damla eridim
Ayaklarım gitmez oldu, sürüdüm
Yollarım yaslandı, ağladım Maraş.

Nefesim kesildi, kalbim ezildi
Tutsak sözler birer birer dizildi
Durmaz oldu seller, bendi çözüldü
Gözlerim puslandı, ağladım Maraş.

Ellerim koynumda, boynumu büktüm
Bir duvar dibine diz üstü çöktüm
Kaşlarımı çatıp göz yaşı döktüm
Kirpiğim ıslandı, ağladım Maraş.

Gençliğe doymadan karardı gönlüm
Baharı görmeden sarardı gönlüm
Gurbetten sılaya firardı gönlüm
Toprağım seslendi, ağladım Maraş.

06 / 08 / 2016
Manavgat