DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Gezgin Bir Bekâr: Kemalettin Abi / Abdulbari Karabeyeser

Zafer Çarşısındaki sahaf dükkânımı açtığım bir yaz günü. Günlüğüme düştüğüm tarih 17 Haziran 2008. Sabah saatleri. Kapının önünde kartpostallara bakan yaşlı bir amca dikkatimi çekiyor. Göz göze geliyoruz ve bir süre bakışıyoruz. Yaşlı ama dinç bir adam. Gözleri ışıl ışıl parlıyor. Kırşehirli olmadığı her halinden belli!

Başında komando beresi, ayağında beyaz renk sportif bir ayakkabı, üstünde yakaları içe doğru katlanmış, rüzgâr ve yağmur geçirmez bir kaban, üst üste giyilmiş iki kazak ve haki renk bir fanila… Yanına gidiyorum ve konuşmaya başlıyoruz. Diksiyonu, cümle yapısı, tebessümü, mimikleri her şeyiyle kendine has bir adam! Beş dakika içinde beni kendisine hayran bırakıyor. Bir o kadar da hoş sohbet ve nüktedan biri. Dünyayı, kitapları, sohbeti, şiiri vesaire bilen bir adam. Çay ise sadra şifa ıtırlı bir ilaç onun dilinde. Uzun uzun sohbet ediyoruz.

Adı Kemalettin Sürmeli. İzmir Bayındır ilçesi Çırpı beldesinden. Tevellüt 20 Kasım 1931. Annesi Hasibe Ana, Balkan harbi zamanında İzmir’e yerleşen Selanikli bir ailenin kızı. Babası İbrahim Efendi’de yanlış hatırlamıyorsam İzmir’in yerlilerinden fırıncılıkla uğraşan bir esnaf. 1980’de vefat ediyor yaş 83. Annesinin irtihali ise 96 yaşına girdiği 2001’de vuku buluyor.

Üç erkek bir kız. Dört kardeşin ortancası Kemalettin Abi. 1948 Kızılçullu Köy Enstitüsü mezunu. 18 sene sınıf öğretmenliği yapıyor. Tire Mahmutlar Köyü, Bayındır ilçesi Kızılca Köyü, Yusuflu köyü, Bayındır ilçesi Dört Eylül İlköğretim Okulu, Ödemiş ilçesi Üç Eylül İlköğretim Okulu, Kıllık İlçesi Fevzi Çakmak İlköğretim Okulu, Sivas Suşehri ilçesi Akıncı köyü onun görev yaptığı yerler.

1966 yılında öğretmenlikten istifa eder Kemalettin Abi. Koyun besiciliği, Turizm rehberciliği, fabrika işçiliği- İhracat kasaları imalat fabrikasında işçi- gibi işlerde çalışır. 1990 yılında kendi isteği ile emekliye ayrılır.

İlk seyahat macerası 1951 yılında İstanbul’dan başlar ve hep devam eder. Avrupa Ülkeleri, Ortadoğu Akdeniz ülkeleri, İskandinavya ülkeleri, İspanya, Japonya vesaire derken bir daha vazgeçmez seyahatten ve yolculuktan yolculuğa salar kendini. Bazen günlerce, bazen aylarca sürer yolculuklar. Gezmek, dolaşmak, yeni yeni yerler görmek onun için vazgeçilmez bir tutkudur.  “Okuduklarını unutursun ama gezip gördüğün yerleri asla” der Kemalettin abi. “En kalıcı bilgi seyahatlerde elde edilir” ona göre.

Onun içindeki seyahat merakını kamçılayan en büyük amil henüz on yaşındayken Saatli Maarif Takvimi’nin arkasında okuduğu bir sözdür ve o sözü okuduğu günden beri için için seyahat aşkıyla yanar.  “Bir gün mutlu olmak istersen içki iç. Bir yıl mutlu olmak istersen evlen. Ömür boyu mutlu olmak istersen seyahat et.”

Çok aşklar yaşar Kemalettin Abi ama çoğu da platonik. Bunların başında Marilyn Monroe aşkı gelmektedir. Dünyanın güzelliğine pervane olduğu kadın! Kemalettin Abimiz de iflah olmaz bir Marilyn Monroe hayranıdır. Bir de askerde âşık olduğu yüksek rütbeli bir subayın kızını unutamadığını söylüyor. “Hala da unutamadım, çok güzeldi” diyor. Aşk budur işte, unutamamaktır. Kemalettin Abi’de vefalı bir âşıktır ve unutmuyor. Tıpkı Hayyam’ın dediği gibi:

Sevgili, seninle biz pergel gibiyiz;
 İki başımız var, bir bedenimiz.

         Sevdiğini alamayınca Kemalettin Abi evliliği tamamen gündeminden çıkarıyor ve henüz on yaşında iken Saatli Maarif Takvimi’nin arkasında okuduğu o söz düşüyor aklına. İşte o gün bugündür yollardadır Kemalettin Abi!

Kırşehir’e bir daha yolu düşer mi düşmez mi bilemem ama ben Kemalettin Abimi çok özledim. Bir daha geldiğinde misafirim olacağına dair söz vermişti ama ne o geldi ne de ben unuttum Kemalettin Abimi. Kırşehir Valisi şair Necati Şentürk’ün şiir kitabı Zülf-i Siyahım’da geçen bir mısrayı anımsadım şimdi. Hayat bu işte neylersin!

          İki kapılı bir hân, kul geçer sultân geçer
          Gelirken üryân geçer, giderken üryân geçer.

KAPAK RESMİ: Gülten Özçakır (Yağlı Boya  Portre (http://gultenozcakir.com/yagli-boya-portre-haber-94-makale.html) ‘den alınmıştır.

Bu yazıyı paylaş:

9 thoughts on “Gezgin Bir Bekâr: Kemalettin Abi / Abdulbari Karabeyeser

    1. Merhaba. Kemalettin Sürmeli benim dayım oluyor:) Ulaşmak isterseniz bana mail atabilirsiniz:)

      1. Merhaba Beste Hanım, 2009 yılında Kemalettin Amca ile beraber aynı turdaydım. Bana ait fotoğrafları var. Kendisi umarım sağlıklıdır. Resimleri ulaştırmak i ve kendisiyle konuşmak isterim.

      2. Yanlış yazdım. Bende ona ait fotopraflar var. Normalde fotoğraf çektirmez ve benim çekmeme izin vermişti.

  1. Kendisi annemin dayısı olur kendisi Hale’n yaşıyor e postaya mesaj bırakabilirsiniz

    1. Kemalettin Amca yaşıyor mu? Sağlıklı mı?
      Bende ona ait fotoğraflar var. 2009 yılında aynı turdaydık. Kendisine ulaşma imkanım var mıdır?

      1. Merhaba, bana mail atabilirsiniz ben kendisine ulaştırabilirim şimdiden cok tesekkurler. Mail adresim: [email protected],
        Kendisi Torbalı Vefa Huzurevi’nde kalıyor
        Adres:6002 sokak no:7 Yemişlik/Torbalı/İzmir
        Kurum no: 02328554155

  2. Sabah 9 civarında telefonum çaldı. Telefonu açar açmaz numaramı internetten aldığını söyleyen nahif bir ses ile karşılaştım. “Kemalettin Sürmeli ile ilgili yazı yazan kişiyle mi görüşüyorum?” diye sorduktan sonra acı haberi verdi. “Ben İzmir Bayındır ilçesinin Çırpıcı beldesinden Süleyman Erçolak. Kemalettin Sürmeli ile yıllarca komşuluk yaptık. Onunla ilgili yazdığınız yazıyı okudum, çok etkilendim. O yüzden sizi de haberdar etmek istedim. Maalesef Kemalettin Abimizi dün toprağa verdik…”

    Bir yakınımı kaybetmiş kadar üzüldüm. 1931 doğumlu Kemalettin Abi ile 2008 yılında Zafer Çarşısındaki sahaf dükkânımda tanışmış, bolca muhabbet etmiştik. Güzel bir insandı. Nev-i şahsına münhasır bir beyefendi idi. “Gezgin Bir Bekâr: Kemalettin Abi” O tanışıklığın hatırası olarak kaldı. Allah rahmet eylesin. Kabri nur, menzili cennet olsun inşallah.

Gökhan için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 15 eseri bulunmaktadır.