Sancıdan Morarmış Dizeler / İkram Güneş

Vakit ayıbın beşiğinde,
Ve sen kayıbın eşiğinde…
Hangi yöne dönsem sessizlik,
Ve hangi göze baksam hissizlik…
Günahkar motifli saatler,
İflasa doğru ilerlerken,
Meftun yüklü anılar akar gözlerimin kıyısından.
Rotasız gitmeler,
Suskun ve dingin dönmeler…
Kanaması bir türlü durmayan yürekler…
Sonra,
Sonra tere yenik düşen,
Katıksız ve bir o kadarda afillisiz sevişmeler…
Evet sevgili,
Ucu yanık bir kağıda,
Yasak bir alfabenin,
Kesik harfleri ile yazmak seni…
Yetmiyor sevmek denen şey,
Ve belkide bundandı,
Ellerin üşümesi,
Dudakların çatlaması,
Birde cigaranın kederlice içilmesi…
Bak unutuyordum ha nerdeyse,
Birde v e f a var,
Vefasızlığın peşinde gezinen…
Peki ya “değer”e ne demeli,
Birde seni değersizce tepenler…
Dedim ya,
Vakit ayıbın beşiğinde,
Ve sen kayıbın eşiğinde…
Sözcükler renksiz,
Satırlar gri vede kimsesiz…