Parmaklıklar Ardında / Şerife Teber

bir kuş kondu pencereme. kanatlarında özgürlük.gözlerinde bin bir umudun var olduğu

ufacık yüreğinde bir parça sevgi. bir kuş geldi kondu pencereme özgürlük getirmiş sanki. çırpınıyor durmadan yaralı yüreğimi depreştiriyor.

kırık dökük hayallerim kaldı parmaklıklar ardında. duymadın içimde ağlayan çocuğu. oyun oynarken kırılan oyuncağımı, yere düşerken kanayan dizimi hiç görmedin.

karanlıklarım kaldı parmaklıklar ardında. siyah, beyaz, gri renklerim, saydığım adımlarım… yarınlara mayanlanmış umutlarım sarıldı loş ışıkların dolandığı lambamda.

unutulmuş gözyaşlarım kaldı parmaklıklar ardında. yakılan ağıtlarım, duvara asılan sazım ve kilit vurulmuş demir kapılar ardında bir hayat.

çürümüş bir bedenin sararmış rengini ve parmaklıklar ardında hissedilen özlemini bilemezsin.

güneşin parlaklığını, denizin dalga seslerini, her bahar yeniden yeşeren bahçeleri, yağmurun ıslattığı toprak kokusunu hissedersin ama göremezsin, düşünürsün ama koklayamazsın.

kutu içinde binlerce ranza kaldı parmaklıklar ardında. penceremde yüzüme vuran deli rüzgarım, sigara küllerinden ufalanan düşlerim, kırık camdan süzen yasaklı ışığım…

dizdiğim boncuklar kaldı parmaklıklar ardında, bileklerimde paslı kelepçenin izleri ve derime işlenen üzerlik kokusu.

bir mavi kumaşın yastığında terime karıştı uykusuz aç susuz gecelerim… bir ayrılığın kahırlı yılları kaldı parmaklıklar ardında.

ilk baharda açan kardelenim,  son baharda dökülen yaprağım, eksilen umutlarım yalnızlığım dilden dile dolanan türkülerim, stranlarım. hoşçakalın.