Solgun Zamanlar / İkram Güneş

Solgun bir mevsimden,
Yağmalanmış umutlar kalır geriye.
Yamalı sevinçler,
Buruşuk ümitler,
Ve kocaman kederler kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Dağınık ruhlar kalır geriye.
Şafaksız sabahlar,
Bulutlu günler,
Zifiri karanlık geceler kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Yırtık senfoniler kalır geriye.
Ölü sevişmeler,
Zir u zeber demler,
Melodisi eksik besteler kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Savrulmuş bakışlar kalır geriye.
Güneşsiz tebessümler,
Kokuşmuş öpüşmeler,
Tanrısız sancılar kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Bitimsiz hüzünler kalır geriye.
Dolmuş bulutlar,
Öfkeli rüzgarlar,
Yara almış insanlar kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Dağılmış düşler kalır geriye.
Derin serzenişler,
İnsafsız sessizlikler,
Uçurtması yırtılmış çocuklar kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Üşümüş gaflar kalır geriye.
Hissiz hisler,
İnatçı ayazlar,
Keskin kokular kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Kırık canlar kalır geriye.
Uğultulu yalnızlıklar,;
Çıplak sevdalar,
Tutsak yasaklı şiirler kalır geriye…

Solgun bir mevsimden,
Kanadı kırık kuşlar kalır geriye…