Melike Amannisa / Gülçin Yağmur Akbulut

Yüreği nar çiçeği,
saçları omzunda yakamoz,
iki kanadı çilek benekli kelebek
salınır da salınır pervasızca…

Sevdası gökyüzüne denk ürkek uçurtma
kana kana içmek serveti dut ağaçlarını.
bütün umudu sönecek günbatımında,
ilkyaza kandırınca kirpik uçlarını.
şimalin son artığı rüzgar
ortaktır ucu yanık kederine.

Ekmek kırıntısına uçuşan serçelere eş
pır pır eden hülyası…
göz bebeğinden tutkundur
bir avuç güneş ışığına.

Aldırmadan savrulur dört bir yana,
kvrılır menzilinin derkenar kırışığına…
ağız dolusu gülücükle uyanmaktır,
bebek uykusundan her rüyası.

Zamanın ömür çarkına hem
küsmeden konmaktır
beyaz atlı prensin terkine hem…
medcezir telaşıyla çırpınıyor
ayça benizli kelebek,
her yaprağın ücrasında madem.

Son gün dönümüne ümit olsa
bakır yaprağını döken badem.
yürek nisanına kırkikindi değse bari,
dile pelesenk bakışlara
lapa lapa yağsa bari…