Yaşamını Kızına ve Kitaplarına Adayan Yazar / Dergizan

Dergimize yazılarıyla katkıda bulunan Sevim Yılmaz Hanımefendi’ye yönelttiğimiz sorulara verdiği cevabı okurlarımızla paylaşıyoruz.

***

DergiZan : Okurlarımız için kendinizi kısaca tanıtırmısınız?

Kayserili olup iki kızım ile Ankara’da yaşamaktayım.

DergiZan : Yazma öykünüzü anlatır mısınız?

Yazmaya otizmi ve otizmli kızım ile yaşadıklarımızı yazarak başladım. İlk kitabım ”SEVDANIN DENİZİ” dir. Otizmli evlatları olan ailelerin yaşamları pek kolay değildir. Bizimde yaşam şeklimiz sanırım benim duyarlı bir insan olmamı sağladı. Okuyan, düşünen, dinleyen biriyseniz çevrenizdeki, ülkenizdeki sorunlara kayıtsız kalamıyorsunuz; üzülüyor, kızıyor, kendi imkânlarınızla çözümler üretmeye çalışıyorsunuz. Ben de ne yapabilirimi sorguladığımda sadece yazarak elimi taşın altına koymak istedim.

Duygu ve düşüncelerimi birikimlerimin yardımı ile yazıya dökerek onlara kalıcı bir anlam kazandırmaya çalıştım. Zamanın boşa harcanmayacak kadar kısa olduğunu düşünüyor bana hak tanınan yaşam süremde yararlı bir iş yaptığımı düşünüp mutlu oluyorum.

DergiZan : Son kitabınız “iki kadın”dan önce kaç kitabınız yayımlandı?

İlk kitabım “SEVDANIN DENİZİ” ni otizmin girdiği evlerde yaşanan olumsuzlukları dillendirmek için yazdım. Bazı bölümleri kurgu olsa da yaşantımdan çok esintiler olduğundan benim için özel bir kitaptır.

İkinci kitabım  “DOKUNAMADIĞIM KADIN” da birçok kesimde yaşanan farklı sorunlara değinmeye çalışsam da tertemiz bir sevgi ile ilk aşklarını yaşayan gençlerin öyküsü öne çıktı.

Çocuk tacizleri ve ensest konusunun çok gündemde olduğu ve bu konuya bir anne bir kadın olarak duyarsız kalmak istemeyerek “YAPMA” adlı kitabımı yazdım.

“Bir Deste Şiir” adlı kitabımda yüreğimden gelen seslerle yazmaya çalıştığım şiirlerim var.

İstismara uğramış çocuklarda yoğun bir suçluluk ve utanç duygusu gelişiyor. Çocuğa cinsellik konusunda yeterli bilgi verilmemiş, yasaklanmış gizlilik içeren bir durum gibi anlatılmışsa çocuk böyle durumlarda kendisini suçlu hissediyor. Ailesine güvendiği kişilere başına gelenleri ayrıntısı ile anlatamıyor, yaşadıklarını kimseyle paylaşamıyor, yardım isteyemiyor.

TİLKİ YAYINEVİ’ n den çıkan son kitabım “İKİ KADIN” da ebeveynlerin konuşmaya, sormaya çekindiklerini bildiğimden otizmli gençlerin cinsel sorunlarına değinmek istedim. Ayrıca çocukluğundan evlenip çocuk sahibi olana kadar tacize uğrayan bir hanım ile tesadüfen karşılaşmam yine duyarlı olduğum ensest konusunu işlememe konuyu kitabıma almama neden oldu. Okurlar için yararlı bir kitap olsun istedim ama takdir onların.

DergiZan : Çok okunan mı, çok satan mı, yoksa ünlü bir yazar mı olmak isterdiniz?

Bir kitabı okuduğumda bana hiçbir katkısı olamamışsa zamanımı boşa harcamışım gibi hissederim. İsteğim sadece okurlarda bu duyguyu uyandırmamaktır. Ünlü olmak gibi bir isteğim hiç olmadı. Kitapları okunan bir yazar olmak beni mutlu eder.