Senden Sonra / Mustafa Yıldız

Yılların birikmiş tortusu
Mevsimlerin yorgunluğu var üstümde
Gözlerimde hüzün buğusu
Dilimde paslı bir mühür
Tenimde soğuk yanığı
Ve akşam özlemleri birikir koynumda

Senin berzah âlemine gittiğin gibi
Ben de senden sonra
Yarım ve eksik yaşıyorum her şeyi
Adın dilime çarpıyor
Şiirlerim öksüz kalemim yetim
Yazdığım kitaplar acı kusuyor

Günlerimi parça parça yaşıyorum
Bir doğum günü enkazından çıktım
Ve sensiz her mevsimi
Hazan tadında yaşıyorum.

Gönül bahçemde
Çiçekler filiz vermeden kırılıyor
Lanetlenmiş bir günah gibi
Gizli gizli ah çekiyorum geceleri
Sessiz çığlıklara sımsıkı sarılıyorum

Yokluğun özlemi
Yüreğimde başak verdiğinde
Sana şiirler yazmak uğruna
Bembeyaz sayfaları kirletiyorum
Noktasını koyduğum
Her şiirin bitiminde
Adın imza gibi çakılıp duruyor
beynime

Yokluğun her nefeste benimle yaşıyorken
Sen hangi günah deryasındasın
Cehennemi yaşıyor saatlerim
Acı bir siren sesi var kulağımda
Ve bir mahşer kalabalığı var içimde
Okunan bir fatihadan sonra
Ölülerin ilk defa konuştuğuna
Tanık oldum.

Artık kulağım kar
Ve duymak istemiyorum
Bir martının çığlığını
Hani diyorum bir rüzgâr çıksa
Yılların içimde bıraktığı
O hayata dair yaşadığım ne varsa
Alıp herşeyi benden götürse uzaklara en uzaklara
Öyle ki yaşadığım herşeye
Sahipsiz kalsam
Öyle ki yaşadığım herşeye
Çırılçıplak kalsam

Ve senden sonra çeksem diyorum
Ölümün resmini gözlerime.
Bir meçhule doğru gitsem
Ve bir ömür boyu
Kayıplara karışsam