Pencere / Zeliha Aypek
1
Pencerenin dışında telaşlı bir kentim
Bazen mevsimleri ellerinde ovuşturan neşeli bir çöpçü
Ritimli toplayış, erkenci bakış
Bazen okula geç kalan çocuğun yudumladığı sütün
Masa üstüne terk edilmiş bardağıyım
Büyük adam olacaklar
Eşyanın kalbi olduğunu bilmeden.
Yol ortasında hayatını frenleyen adam
Yol ortasında düşüremez
Dile düşürmediği müzmin öfkesini
Buharlaşmadı, yerliydi çünkü
Kapalı havanın ansızın açılacağına dair tahmin geliştirmiyor
Emekli Madame Sbyla
Bazen pencereye dayanır tebessümü
Arkadaşım salkımsöğüdün
Uç vermez dalları günün başladığı yere
2
Pencerenin ardında telaşlı bir kentim
Sokakları caddeleri olmayan
Taşıp dökülemeyen bir koluyum Rhin nehrinin
Harita üzerine işlenmemiş
Evinden okunan bir kadınım
Şampanya rengini tercih eden anneler zamanından kalma
Evine sığınan bir adamım
Yeni başlangıcın sokulgan hevesi içinde
Yaşı sevmeye tutmamış ergen kızın
Tamamlanmamış hikayesiyim
Büyüyünce sevecekler sözümona
Kalplerini el âleme hibe edeceklerini bilmeden.
3
Pencerenin içinde telaşlı bir kentim
Sesi çoktan yoz masallarda şakıyan bülbül kafesi
Ay küçüldü
Genzimizde kaldı şarkımız
Kalem eceli yazıyorsa
Ele geçirilmiş hatıraların sevinci yeter bize