Neftî’de Kayboldum / Emine Savaş

Sıfatım nisyandır, varlıkta gözüm
Bir bilinmez hazine, ruhumda gizim
Kaderle bellidir, alnımda yazım
Arzuyla aklımın arasındayım

Bir ben buldum bende, anladığım gün
Değilim buralı, tenime sürgün
Misafirim belli, kalmak ne mümkün
O ebedi Sultan’ın sofrasındayım

Gidiyorum burdan, geldiğim yere
Bir yer ki meçhulum, dönüş mahşere
Elveda deyip de, o son sehere
Bir şiirin dertli mısrasındayım

Ömrü hazandaki, gönül ne desin
Muştuyu verenin ağzı bal yesin
Kârdır her hikâye, duyan dinlesin
Kalkan son geminin sırasındayım

Can olmak ne demek, bilemedim ben
Eğride doğruyu bulamadım ben
Hayrı görüp Hak’tan dilemedim ben
Kaderin en hırçın borasındayım

Yırtılsa perdeler bilinse gerçek
Taransa zülüfler, dökülse pürçek
Kimdir gülün hası, kim sahte çiçek
Gecenin en koyu karasındayım

Leylîdir sabahım, leylîdir nefes
Dar gelir ruhuma, şu tenden kafes
Kırk yıldan sonrası, kalana mahpes
Aklı zora sardım, sonrasındayım

Hayaldir aslında, dünya da yekûn
Bulmadım bir günden, bir güne sükûn
Harabeye döner, o canım meskûn
Neftî’de kayboldum, sahrasındayım

29 Temmuz 2019