Çöl ve Su / Selma Çanakçıoğlu

Yaz yağmurları yağar şu hareli gönlüme,
Gül dolu testilere bal katıp içiyorum.
Ey yüceler yücesi, mukayyet ol aklıma!
Zarafet bayırından sükûnet biçiyorum…
Abı hayat suyuyla kendimden geçiyorum…

Mukaddestir mısrası kelâmı aşk olanın,
İncinmez yüce ruhu bunu haktan bilenin.
Habercisidir kuşlar, çekilen son çilenin…
Gül bahçelerinde, düş, mutluluk saçıyorum…
Abı hayat suyuyla kendimden geçiyorum…

Afaktadır her özlem, imkânsız sanma sakın,
Vuslata erişmek mi? Ne uzaktır, ne yakın.
Güller kül oluverir dökülür akın akın.
Kan kırmızı dudaklar, dokunsam göçüyorum…
Abı hayat suyuyla kendimden geçiyorum…

Armağandır hayattan, alnımda duran izler.
Yıkadıkça kaybolur ruhumda saklı gizler.
Yürekte güz yangını, beyhude arar gözler.
Sır dolu kapıları korkmadan açıyorum…
Abı hayat suyuyla kendimden geçiyorum…

Cihan yangını gökler, ben ki kordan bir gemi,
Koruyup, kokluyorum elde kalan son demi.
Okyanuslar içinde yalnızlığın matemi…
Belki de ben bu yüzden durmadan kaçıyorum.
Abı hayat suyuyla kendimden geçiyorum…

20 Temmuz 2019