Hedonist / Gulsade İbrahimli

Ben mutsuz insanların
kendi hikayelerine inandığı
o memleketin çocuğuyum.
Uçurtma yapmışım hayallerimden,
kaç hecemde haykırmışım aşkı ulaşılmazlığa.
Ben kendi şiirimin çocuğuyum.
Orospusu masum,
şerefsizi zavallı,
milyonlarca hayalin
ve binlerce düşün bir deniz kıyısından
dalqalara bırakıldığı o şehrin çocuğuyum.
Öksüz sabahların kara gecelerini sürmüşüm güneşin gözlerine.
En son trenini daha dün kaçırmış umutsuz geleceğin yolcusuyum.
Uzanıyorum Tanrıya avuçlarım kan-revan.
Tek hecelik “Aşk” uğruna kaç dini yakmışım,
kaç günahın gözüne bakmışım arsız-arsız.
Bu dünyanın batınından koparıp bağlarımı
kanat takıp hayallerimin sırtına
Ve yarını hiç hesaba katmadan yaşıyorum.
Ben bir hedonistim
ve hayatın her anını kutluyorum.