Neredeydin / Nargis İsmayilova

Senleştikçe beni kaybettim. Kaybettikçe bittim. Söyle neredeydin?
Evlenmişsin, baba olmuşsun, en önemlisin büyümüşsün.
Hayat seni de ezmiş, bükmüş, çizmiş, silmiş.
Hayat seni de almış senden, oyuncak yapmış kendine, benleşmişsin.
Anılar bendeki seni, sendeki…. Sahi sende var mıydım ben?
Anılar, düşünceler, yıllanmış acılar, yalanlaşmış gerçekler, gelen haberler, giden haberler demlenmişsin.
Aynı amaç, aynı yaşam, isteklerin, onların istekleri, onların ümitlerine oyuncak olurken kaybolmuşsun, yok olmuşsun…
Kendini dinlerken, onları duydun, kendini duyarken geç kaldın.
Aynı şehir, aynı zehir, aynı ölüm aynı teselli yaşlanmışsın…
Gözlerin bana sarılırken, ellerin onun belinde, dudakların onun boynunda aldanmışsın.
Onlara yakınken, senden uzaklaşmışsın.
Geçmişi lanetlemiş, unutamamışsın.
Yıkılmışsın, kirlenmişsin, durulmuşsun.

Yanılmışım,
Yanılmışlar,
Yanılmışsın….

Ümitlerimiz tozlu, hayallerimiz onlu
Bizsizlikten yalnızlaşmışsın.
Hayallerimizi satmışsın, batmışsın, yalanlaşmışsın…
Bunca olana rağmen sahi… Canım

nerdeydin???
kimdeydin??
kimleydin?