Aşk Paylaşılmaz / Sibel Dönmez

Dizeler boyu yazmak, satırlar boyu susmak istiyorum. Aşkın mealini hangi kelam anlatır ki…  Zira kelimenin boynu bükülür aşk karşısında. Muhabbetin çay tadında kıymeti artar. Bir deneme sözü eksik kalır aşk karşısında.

Aşk konusunun binlerce kitaptaki tek bir anlamı ortaya çıkar ama o da tıpkı binlerce yürekte binlerce manaya bölünür.

Sevgi ve aşkın aynı terazi dengeye ram olmuş dostluğu vardır. Bir yol ki önümde engeller belki düzlükler ya da uçurumlar var. Ne önemi olabilir ki, omuz omuza vermiş iki yüreğin karşısında hükmü geçer mi? Geçmez arkadaş! Zamanın hicranında saatin kadranında tıkırdayan bir şarkı, üç beş şiirin her hecesinde bir heyecandır aşk. Kalp çarpıntısıyla başlayan, kalp kalbe karşı diye devam eden ve bu kalp seni unutur mu nidasıyla sona giden sonsuz bir sevdadır aşk. Sevmek, aşık olmak onunla bir bütün olabilmektir.

Gözlerinde hayatı görmek, dudaklarında aşkı düğümlemek ve kalbe aşkı mühürlemek… Aşkın sevgiye hece hece yaklaşması ve sahiplenilmesi demek. O aşk ki paylaşılmaz ve anlatılmaz. İki yüreğin bir bütün olmasıdır ve dış dünyaca anlaşılmaz. Zaten aşkın yüceliği anlaşılmasında değil yaşanılmasında gizlidir. Doğan güneşi onun gülüşüne benzetiyorsan, batan güneşin hesabını doğacak hatrına hiçe aşkın mealine erişmişsindir bir kere. Yaradana dua dua yakarışın, kayan yıldıza bin türlü dilek yükleyişin, ve onu düşleyeceğin geceye merhaba deyişindir.

Aşkın tarifinden sonra izahına gelmek icap eder. Yürüdüğün yolda artık yalnız yürümeyeceksin. Eş dost bir yere kadar yanında olsa da yâr ömrün tükenişine kadar kalabilmeyi göze alabiliyorsa eyvallah. Hoşgeldin dünyama diyebileceğin insanın varlığı ne hoş bir seda. Aşkın telaffuzunda Yusuf nezaketi Züleyha iffeti taşımanın ağırlığını hissediyorsan aşk sensin can. Hülâsa, aşk nasip işidir hesap işi değildir. Aşkın hesabı olmaz. Yoluma hoş geldin diyebilmektir. Ömrüme hoş geldin diyebiliyorsa bir yürek, işte aşkın sonsuzluğu orada filiz verir.

Bir dostun muhabbetinde altı çizili cümlenin paylaşılması gerekir. “Pervane kuşları ateşe kanat açarlar, kanatları yanmadıkça inanmazlar aşka.” Sahi aşk kanadı nasıl yakar? Ateşin yakıcılığı mıdır mevzubahis olan yoksa aşkın tesiri mi? Uzaklığı hiçe sayıyorum yakınlığın mesafesi yanında. Aşk bitmez ömür biter. Sevgi ve muhabbeti saygıyı elden bırakmadan iki yüreğin tek bir yürekte bir canda atmasıdır.

Aşk kelâma dökülmeyen kaleme ağır düşen, yüreğe mühürlenen bir yolculuk halidir.

Dilerim o halde var olmaya devam ederiz.

Ve yine dilerim ki yangına giden yolda bedeni değil içimizi yakarız. Beden yanarsa telafisi yoktur ama iç yanarsa ilacı candır yârdır Yaradan’dır.