Kendin Kazdığın Kuyuya Düşmek / Derya Titiz

Kibir, hani şu dünyanın en büyük günahı.. olan ve asla affı olmayan, kötülüklerin en babası, havalı adı ile Narsisizm diye adlandırılan olgu.. İşte o. Bazımıza   miktar miktar bulunan, bazımız da ise abartı ..

Bu yeni dünya düzeninde, bu tür insan güruhu etrafta zıp zıp gezinmekte. Küçük dağları ben yarattım egosuna sahip olan insanları fındık beyniyle aşağılamaya calışan, hayatı statü ve dünyada kazanacağı geçici başarılara odaklayan her o kibirlinin sonu… ya da fitness kas bakarak geçen tek hedefi göstermeye çalıştıkları, yüksekten bakan havalı bakış duruşları ile etiketlerini ha bir gayretle sunmaktalar ki, Allah korusun yanına çektiğini..

Diğerlerine şöyle havadan acizmiş gibi bakan bu tayfa, iyi midir kötü müdür de anlayamazsın!

Yüzüne gülümserler, aynı gün içerisinde kusmuk gibi bakarlar. Kendilerini anlatırlar, böbür böbürlenirler.. Keyifleri yerine gelir.. kısa bir zaman sonra yine değişe bilebilirler..  Binlerce maskeleri vardır, Gün içerinde takıp takıp çıkarırlar. Üşenmezler.. Sersem ederler.

Bunlar kendilerini basiret, karabuğday, turunçgiller familyasından zan eder, poh poh severler..

Sonra kalkar gelir üzerine yapışırlar adamın..

Hemen  icraya başlarlar.. Kral /kraliçe gibi gösterirler kendilerini.. Biraz rahatsız olduğunu hissetsinler, verip narkozu gene bayıltır kendine seni..

İyiliğin altını oyar durur bu ayak takımı. Oyuk büyüğünce alır tepetakla atar seni içeri.. Merhametsizdir..

Kendinden başka herkesi hor gören bu kibirli sürü, bir tek doğru kendisidir sanır. Bir tek kendinin yaptığı hareketler meşrudur ve kendini haklı gören bir bahanesi her vakit vardır mübarekin..

Bir çok insan tanıdım böyle rengarenk maskeli dolaşan. En fenası bu türdür.. Dans edilecek en sinsi, en berbat, durup durup ayağına basan can yakan partnerdir. Sen onun beline sarılıp ritm atarak raks ederken, o yüzüne astığı ne idüğü belirsiz, çizgi film karakterine bulanmış haliyle, seni çoktan kukla etmiştir bile.. Hatta bayılırsın dönüştürüldüğün bu kukla haline, maymunlaşıvermişsin.. Anlamazsın ..

Bu insan müsveddelerine karşı ellerimle sıkı sıkı kalbimi kapatıyorum.. Allah’ıma dualar ediyorum, beni uzak tutsun diye bu kibirli jellerden..

Büyük annem “iblis kibri sever” derdi ..

Çok çocuktum,  iblis kim kibir ne derdim bana öğreneceksin öğretecekler derdi de inanmazdım.. Çevremdeki bu nevi insanları gördükçe büyük annemi rahmet dilerim…

Mevlana ise, “kibir kendinden habersizliktir, güneşten haberi olmayan buz gibi” der, ne güzel der.

Anlayana!