Efide / Esra Betül Saraç

Sessiz çığlıklı dolu zamanın düşlerde,
Yolculuğun yorgunluğu var gözlerin de ,
Doyumsuz notalar sarmış ay simaları,
Umutları saran alışılmış yaraların kabukları.
Efide’nin sürmesi harfler

Bir derenin uğrayamadığı toprak kadar,
Yağmurların derdine yar olmuş bulutlar
Akışta sahnelerdeki roller hayale taşar
Nefes devam eder yolcu olana kadar.
Efide’nin sürmesi harfler

Özgürlüğe kanatsız bir kuş uçuyor
Kağıda düşen gözyaşı umut çölünü ıslatıyor,
Kader nefese ırak teraziden diyar bekliyor.
Ekilmiş tohumlar bahara yaprak döküyor,
Efide’nin sürmesi harfler

Saadeti toz pembe olmuş işlenen her vaktin,
Bedhat canlar, düşüncelerine süs esirin.
Güneşin saçtığı ilkbaharla canlandı gözlerin,
Bir tek damla tutamağı olur yüreklerin.
Efide’nin sürmesi harfler

Kararmaya yol almış izlerde kaldı hatıra,
Nikber gözlerin uğranmamış doğru yanlarına,
Yolda muvaffak bir ceht var mükafata,
Yolcu giz olur insanlarla, gözyaşlarıyla.
Efide’nin sürmesi harfler