Yağmurdan / Hakan Korhan Kutay
Yağmurdandır bilirim, yağmur yağıyor yine
Kaçışamıyan bütün yalnızlıklar üstüne
Üstelik mevsim ihtiyarlaşmış sonbahar
Deminde ekşimiş yapraklar ilişir göz bebeklerime
Ufkum alabildiğince buhular içinde
Çocukluk düşer aklıma sakallarımı hırpalayan yağmura irkilirken
Yağmurdan ağlamaklı çehrem inadına gülümser
Geçmişimden çeker giderim.
Ezip geçtiğim toprak suya doymuş
Adım atığım yerde sanki bende fazlalıkmışım gibi
Topraktan gelen insan toprak gibi değil mi
Söze ne gerek, çamura bulanmadan çekip gitmeli.
Ne yersiz dolanır sokakta bu deli
Şimdi mırıldanır evin penceresinden biri
Ne anlar ıslak kaldırımları ağlatan hali
Çekip gidenler hep böyle değil miydi ?
Mükemmel kaleminize yüreğinize sağlık her cümlesinde umut aşk ve aslında geçmişizde yaptığımız hatalarımızın üstünü hatalarla kapatmamamız gerektiğini hatalarimizdan ders çıkarmak gerektiğini en güzel biçimde anlatmış tebrik ederim
Yedi yılık bir hayat birikini olan Estêr şiir kitabının sevilen şiirlerinden biri.. Tüm okurlara selam ve sevgi ile…
Hakan Korhan Kutay