Senden Asla / Filiz Dikici Beldüz

Bir çağdan geçti içim, senden asla!

bir çağdan geçti içim
dolu dizgin yaşanmış aylardan, yıllardan
dikenli yollarda, umuttan geçti
aşılmaz dağlarda, kendinden..
senden asla!

bütün mevsimlerde sevdim seni ben
kardan, borandan geçtim
yağmur yüklü bulutlarla
karıştım toprağa
nice fırtınalara siper ettim kendimi
seni düşürmedim kalbimden..

yaz geldi,
alnındaki bir damla terde serinledim
kışın,
buğulu nefesinde ısındı yüreğim
ilkbaharda ruhumu okşayan
aşklar geçti önümden
ben geçmedim senden

en çok hazanda sevdim seni
sarının tonlarına boyandıkça dünya
hüznüm katmerlendi.
her düşen yaprağın acısını
kader diye, alnıma yazıp da sevdim..
yaprak düştü dalından
sen kalbimden asla!

unutulmuş bir hikâyeye yazıldı adım
sararan sayfalarda çığlığım asılı kaldı
duymadın
bin kere tövbe edip
bin kere yine sevdim

sonra gittin
ben bıraktığın yerde mıhlandım kaldım

her şey değişti
insanlar
mevsimler
iklimler..

dünya devam etti dönmeye
ben durdum
yüreğimdeki korla bekledim seni..