Çiçəklənən Naxçıvanım / Adilə Səfərova

Qayaları qızıl rəngi,
Şiş uclu nizədir sanki.
Hər qarışı gül çələngi-
Vəsfinə qaynayır qanım.
Çiçəklənən Naxçıvanım.

Qapıcığı başı qarlı,
Gəmiqaya düz ilqarlı.
Əlincəsi şah vüqarlı,
Haçadağı şöhrət-şanım
Çiçəklənən Naxçıvanım

Haqqın bükülməz qolusan,
Gəncləşsən də çox ulusan
Möhtəşəmlik simvolusan
Qüdrətini necə danım
Çiçəklənən Naxçıvanım.

Abadlaşıb kənd-şəhərin,
Dan üzüsən sən səhərin
Beşiyisən sən bəşərin
Torpağınsa Nuhçıxanım,
Çiçəklənən Naxçıvanım

Ucalırsan məğrur, mətin,
Gün-gündən artır şöhrətin.
Timsalısan sən cənnətin
Doğma yurdum, ruhum, canım,
Çiçəklənən Naxçıvanım.

Tükənməz od-ocağından,
Qoca Şərqin qucağında,
Qüdrətlisən bu çağında,
Səddlər aşır şöhrət, şanın,
Çiçəklənən Naxçıvanım.