Kim / Vildan Çalışkan

senden başka kim ısıtabilir yüreğimi
kim değebilir gözlerimin hüznüne
devrik gece cümleleri aklımda
gölgelerini vermiş toprağa
arsız zaman çakıyor ansızın tokadını
yanıyor uykusuz gözlerim

içimde sanki silahlar patlıyor
aniden saplanıyor göğsümün en soluna
vuruyor sancısı yarıyor gecenin karanlığını
pencerenin sağ yanında kurumuş ağaç dalında
bir baykuş sesi uğulduyor kulaklarımda
kökleri kuruyan ağaçtan düşen son yaprak
süzülüyor usul usul toprağa kavuşma arzusuyla

yer yarılsa içine girse yüreğim
kefenim olsa kurumuş gazeller
kapatsa üzerimi bedenime sarılsa
sonra volkan patlasa gömüldüğüm yerden
göklere çıkarsa yanan bedenimi
bulutlar kucaklasa
pamuklara sarsa elleriyle melekler

seni bulabilir miyim göklerde
sana varabilir miyim bulutlarda
seni görebilir miyim yanımda