DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Neden mi sen? / Mücahit Küçükosman

Yeşil gözlerin vardı çok eskilerden,
Bir tek onları unutamadım doğrusu,
Birde hani cevaplayamadığım şu soru,
Anlamıyordun, neden mi sen?

Sen aslında gökyüzümdün benim,
Gece olur sen matineleri başlardı,
Her kayan yıldızda seni dilerdim,
Bilirdim seni, sen güzel giderdin.

Bazen de deniz gibi derin bakardın,
Utanırdı kelimeler seni açıklamaya,
Kolay değildi çöllere yağmur olmak,
Bu gözlere bir damla yaş akıtmak.

İnadına yenilmez senler severdim,
Pişman olup geri dilenen özürler,
Asi hatta yeşilin en büyülü tonu,
Hatalarına açan nilüferleri severdim.

Sahte baharlarda yağan yağmurlardı,
Sen kokmayan bu şehirde yaşamak,
Benim gibi severken senin gibi gidebilmekti,
Zamanı geldiğinde perdeleri kapatabilmek,

Senle olmak kabullenmek sabredebilmekti,
Olmayan doğru zamanı bekleyebilmek,
Gözyaşlarımı basabilmek yaralarıma,
“Seni seviyorum”, diye haykırabilmekti,

Seni sevmek bir cinayete, intihar süsü vermek kadar zalimceydi
Anlayacağın çaresizliğin içinde, mecburiyeti kabullenmekti.

Neden mi sen, anladın mı beni…

 

 

 

 

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 1 eseri bulunmaktadır.