Mən Qərib Diyarın Qərib Sakini / Xalide Abdullayeva
İsinmir otağım ,isinmir odam,
Özüm özlüyümə qəribəm yadam.
Kimliyim kimsəyə bəllidir adam-
Mən qərib diyarın qərib sakini.!
Zümzüməm vətəndir dilimdəki ney,
Təsəlli tapıram xəyallarda hey,
Nə edə biləydim, nə biləydim ey…
Mən qərib diyarın qərib sakini..!
Nə arzu arzudu,boş bir diləkdi,
Sonradan ahu vay nəyə gərəkdi
Pəncərəmi döyən təkcə küləkdi,
Mən qərib diyarın qərib sakini.!
Əlim çatmayır ki qohuma yada,
Ömür öz nəfsimlə gedibdi bada,
Yazarsız bu sözu məzar daşımda,
Mən qərib diyarın qərib sakini.!