Seni Seviyorum Hitabının İçsel Yolculuğu / Tuncay Yıldızhan
Dizleri titriyordu
Yokuş yukarıydı hep yollar
Gitmekle bitmiyordu
Belli ki açılmıştı aralar
Gölgesi soluyordu
Dere tepe yarenlik etmekten
Yolluğu bitiyordu
Yolculuk vuslata ermemişken
İstikamet vuslata doğruydu
Levhalar tutuyordu seyrin defterini
Dilin sırtında sürdürüyordu
Bu zahmetli yolun kalan mesafesini
Nihayet buluyordu
Adımların devir daimi
Kapıya varıyordu
Yorgun bir seviyorum seni
Dudaklar karşılıyordu
Aşkın cümlesini
Sefalar getiriyordu
Seviyorum seni
lezzetli bir şiir, Tebrikler.
Bu güzel yorum için yürekten teşekkür ediyorum