DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Bilemedim / Yasemin Eser Dayıoğlu

Gözlerimi açtığımda sen yoktun
Gün yoktu güneş yoktu
Bilmem kaç asır geçmişti aradan
Zaman yoktu mekân yoktu
Yaralarım kabuk bağlamadan…
Uyanıvermiştim kalbimi çürüten uykudan, uykulardan…
Öyle bir gittin ki bilemedim gidişini…
Yasını bile tutamadım sevdamın
Ağıtlar yakamadım ardından
Yalın taban koşamadım âvâre şehrimin kuytu sokaklarından…
Düş yoktu gülüş yoktu…
Senin gidişin miydi kuşların yüreğini üşüten;
Martıların kanadına rüzgâr olup düğümlenen…
Gidişin miydi gûlizâra dokunan hazân..
Sen hangi mevsimin yağmuruydun her damlası yakan, acıtan?
Islak kirpilerimle mi yarışıyordun söyle!

Bilemedim ne oldu da ansızın çekip gittin
Gidişindi avurtlarımda gamze emsal yakışan
Alaz çoktu ayaz yoktu;
Yoksa korktun mu gözlerimin ateşine düşmekten…
Söylesene hiç yorulmadın mı aşktan, aşksızlıktan,
Ya hiç özlemedin mi beni?
Sıkılmadın mı gittiğin yarınlardan…

Oysaki ben seni görüyordum aynaya her baktığımda
Sana bakar gibi gülümsüyordum sır yüklü camlara…
Artık gözlerim bile çekinir oldu kendisine bakmaya…
Yüzüme düşen ak gölgeler senden bana hatıra.
Şimdi yorgun bu virane yüreğim
Bilemedim hangi köşe başında, hangi sevda yokuşunda
Yitirdim sevdiğim körpe ellerini…
Ellerin, kim bilir hangi iklimin başını okşamakta…
Hangi vefasıza yoldaş; benden ırakta o umarsız gönlün…
Gözlerin ki bilmem şimdi hangi âlemde, hangi seyirde
Öylece sebepsiz bir bakış çakılı, sarıya meyal benzimde…

Bilemedim varlığın mı yokluğun mu sessizliğimin içine gelip oturan.
En güzel çağımda beni benden alarak Kaf Dağı’nın ardına savuran…
Ziyânı yok bir varmışım, bir yokmuşum
Bir cesedin içine hapsolmuş, senden uzakta solumuşum…
Ziyanı yok! Ellerinsiz değil ellerim
Ellerin ellerimdir sevgili, gözlerin gözlerim…
Bildim işte seni bildim
Ziyânı yok artık gitmelerinin…
Ziyânı yok artık gitmelerinin…

 

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 4 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları