Su’ya / Zeliha Aypek

gam kasavet okuyan dereler gördüm
suyla tanıştığımda
inanmadım artık kuşlara
ne de olsa uçucu toz kadar
su ki
kutsal araz
kendini de yıkar
kendinden olanı da
hatta
peri göletinin
çoklu dişiliklerini de
her şeyin müsebbibi
suya veyl olmaz

şu koskoca dünyanın ayakları yok
şikayetsiz dönüp duruyor incitmeden
yine de inciniyoruz
hiç rastlaşmama olasılığının kıyılarında
gölgemiz yere serilmedi hâlâ
güneşsiz diyarlarda
dağlardaki asi pürenler kadar uzağız
Yaralı bilincimize
gölgeye veyl olmaz