Zemir / Zeliha Aypek
Mecburuz bu tınılarda solumaya Zemir
Adı üstüne yer bizi bu küre
Zemheride buruşup kalmış birkaç özür
Ve kesişen tozlu baharlarımız
Elest meclisinde
Zamir yahut sürgünlere alışık
Vasati yirmi bir gram
Kader dediğimiz Zemir
Yerin yüzü de insandır
Ve tüm susma biçimleri yitip gitti
Ana karnında
Oradan kalma belki de yorgunluğumuz Zemir
Eksilen bir şey yok aslında
Orada yahut burada
Çoğalan bir şey de
Hem eksilmek çoğalma çabasıdır
Berenis‛in adanmış kutsal saçlarına uzanan
Dedim ya Zemir
Yer bizi bu küre