İçi Beni Dışı Seni Yakıyor/ Tuba Devrim

Boğazımda kalan sözcüklerim var
İçi beni dışı seni yakıyor
Issıza bilenen hüzünlere sor
Gizlediğim yaşı yeni yakıyor

Haylaz rüzgârlarım tenhada eser
Meçhul sokaklara yüreğim küser
Kölesi olduğum  maziye esir
Bu sevdanın başı sonu yakıyor

Yamadığım yerden her şey yırtılmış
Gözümdeki ferden kaçıp kurtulmuş
Sır olupta aşkın üstü örtülmüş
Kolaysa sen taşı canı yakıyor

Belki de anmazsın benim adımı
Düşünürken bilsen kopan ödümü
Ben unuttu derken kaçan tadımı
Görsen yağan kışı teni yakıyor

İsminin başında ekli manayı
Şiirimde saklı gizli konuyu
Kendime koyduğum özlü tanıyı
Bir bilse o kişi beni yakıyor