Vatan / Mustafa Kutlu

Toprağın koynuna bağdaşı kurup
Hisli ezgileri çalmaktır. Vatan
Gündüz helal teri alnına vurup
Huzurla uykuya dalmaktır. Vatan

Sahip çıkıp bir tek çakıl taşına
Soğan ekmek, bulgur pilav aşına
Yazın sıcağında, ayaz kışına
Dipdiri ayakta kalmaktır. Vatan

Şereftir uğruna çekilen çile
En kutlu türküdür dolanır dile
Minareden gelen ezanlar ile
Beş vakit namazın kılmaktır. Vatan

Yedi bölge yetmiş iki ırkıyla
Dere, tepe deniz, ırmak, arkıyla
Onun varlığıyla onun aşkıyla
Tepeden tırnağa dolmaktır. Vatan

Anne, baba, kardeş, arkadaş, abi
Beşikte huşuyla sallanan sabi
Ferhat’ın Şirin’e sevdası gibi
Geçilmez dağları delmektir. Vatan

Diyeti ödenmiş binlerce canla
Hele bayrağını çizmişsen kanla
Büyük bir hevesle ve heyecanla
Koşarak peşinden gelmektir. Vatan

Kalplere dokunan en tatlı hazdır
Dillere yapışan yüce niyazdır
En yüksek perdeden en tiz avazdır
Gönülden ağlamak gülmektir. Vatan

Umulmaz bir anda ilaçtır derde
Onunla güzeldir hayırda şerde
En küçük ufantı olmayan yerde
Bir parça ekmeği bölmektir. Vatan