DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Zemheri / Neslihan Eroğlu

multeci1Aylardan zemheri ve gökyüzünü zulmet kaplamış, yeryüzüne kan ağlıyor usul usul…

Hepimiz kendi dünyamıza açılan pencerenin arkasındaki viran olmuş, kederli canlılardan habersiz, kendi hayat teknemizin derdine düştük. Sıcacık odamızda, kahvemizi yudumlarken dışarıda yağan kar manzaralarını hayretler içerisinde seyrettik. Tüten ocağımız, sıcak suyu tedarik edebileceğimiz ısıtma sistemlerimiz vardı ve hayatın tokadını henüz suretimizde hissetmemiştik. Bize en ağır gelen kaldıramayacağımız basit zorluklardan geçemeyecek kadar aciz ve şımarıktık hayatın en basit sınavlarından bile kalmıştık. Dünyanın acılarını, zorluklarını; sosyal paylaşım sitelerinden, televizyonlardan ya da söylentilerden duymuştuk ama hiçbir zaman onlar gibi hissedememiştik çünkü empati kurabilmeyi öğrenememiş ve onların acılarını bilincimizde olağan kabul etmiştik.

Aylardan zemheri; dışarısı olabildiğince ıssız… Kimisi evsiz, kimisi görevde, kimisi savaştan kaçmış, kimisi anasız, babasız ve çaresiz ya da yoksul, kimsesiz…

Gülümsemeleriyle dünyamızı aydınlatan evlatlarımız, mahzun yüzleri içimizi dağlayan, minik masum çocuklarımız, onları sokaktaki diğer masumlar gibi çaresiz halde düşünebildik mi hiç?  Düşünemeyiz ki kıyamayız çünkü. Bir su damlası kadar duru bakışı, savunmasız minicik elleriyle sokakta yaşam mücadelesi veren onlarca çocuk… Küçücük bedenleriyle hayatın fırtınalarına karşı direnen, titreyen buz gibi bedenleriyle, yırtılmış ayakkabılarından sızan çıplak ayakları üzerinde dimdik duran, sıcacık yürekleriyle, geleceğe umutla bakan, güçlü çocuklardı onlar ya da vatanı uğruna; bazen serhatta, bazen ıssız ve karanlık bir yolda ölüme meydan okurcasına bekleyen dünyanın en cesur evlatlarıydı onlar.

Çocukları için gece gündüz çırpınan, kanatsız melekler, yani anneler; evlatlarına bir dam arayan, ayazda odun toplayan, onları yaşatmak için aş sağlayan dünyanın elemini ziyadesiyle çekmiş dünyanın en fedakâr varlıklarıydı onlar.

Aylardan zemheri yol üzerinde soğuktan ve açlıktan can vermiş, insanlar ve hayvanlar…

Gökyüzü çaresizliğin sesini, sükûta hapsetmiş kar ağlıyor usul usul. Umutlar yeniden yeşerebilmek için bahar sabahını bekliyor.

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 1 eseri bulunmaktadır.