İki Şiir / Mahir Sayılgan

Son Perde

Bir türkü oldun dilimde
Okununca dudak titreten
Duyulunca yürek inleten
Hep mevsimsiz açtın
Gönül bahçemde
Belkide o yüzden dir
Bu zamansız solmalar

Önce esen ayrılık yeli
Sonra hüzün boğusuna
Yazılan ayrılık sözleri
Sağnak hali göz yaşları
Yaşam dedigin bu oyunda
Bu son perde

Başroller de ben ve sen
Konu sensizlik
Ve oyun bitmek üzere

Gözlerin

Ben sadece gözlerini anlattım
Şiir sandılar.
Oysa’ki hançer gibiydi
Gözlerin.
Bakışların ne derin yaralar açtı yüreğim’de.
Her bakışın biraz daha,
Kanattı gönlümü.
İsmin yeni açmış,
Bir filizdi gönlüm’de.
Mevsim tam sevme mevsimiydi.
Ne sen gelebildin,
Ne de ben sevebildim.
Ziyan ettik,
Telli duvaklı düşleri