Yol / Evindar Sayılgan
Kısa öz bir yolculuktu benimki
Aslında yıllardır o yola başlayıp da
Devam ettiğim insanın hayatında
Yaşadığı bir gün ya da güzel şeyler
Bi zaman sonra anı, hatıra diye kalır ya
İşte bende çocukluğumda var olan hatıralarıma kavuşmuş gibi hissettim.
İlk yola çıktım. Kısa ve öz bir yolculuktu benimki
Aslında yıllardır o yola başlayıp da devam ettiğim insanın
Yaşadığı birgün ya da güzel şeyler bi zaman sonra hatıra diye kalır ya
İşte ben de çocukluğumda var olan hatıralarıma kavuşmuş gibi hissediyorum.
İlk yola çıktığım yolu hiç unutmuyorum.
Saatler geçmek bilmiyordu sanki zaman durmuş ilerlemiyor.
Hem gidiyoruz hem yerimizde sayıyoruz
Küçük ve mız mız çocuktan farkım yoktu
Bir an önce bitse şu bitmeyen yol diye söyleniyordum
Yolun sonunda beni neleri beklediğini bilmeden devam ediyor ve yolun sonuna gelmiş gibi hissediyordum.
İçime bir heyecan doldu birden panik oldum neden böyle oldu diye
Kendi kendime düşünürken öyle bir hüzün çöktü ki içime tarifi zordu anlatamadım
Susup kaldım öylece aslında duymak istemediğim şeyler duyuyordum
Konuşulanlar öyle bir yankılandı ki kulaklarım da sonrası hatırlamıyorum
O an her şey bitmiş gibi hissettim
Gerçekten hayat denilen yolda yolun sonunda hatta dipteydim
Uzun bir süre öylece bekledim dilim dönmedi konuşmaya
Derin nefes alıp söyleyebildiğim dua okuyup gökyüzüne baktım öylece
Hani yolun sonu falan dedim ya aslında benim hayatım o zaman başladı.
Bitti dediğim yerde benim kurtuluşum oldu. Sonrası mı uzun hikaye o yolu hiç unutmuyorum.