Derdi Olmasa Bulutların / Kübra Aydın
Yürüyorum şemsiye açmadan
Yağmur çiseliyor
Islanmaya başlıyorum
Süzülüyor saçlarımdan damlalar
Yürüyorum şemsiye açmadan .
Düşünüyorum sonra
Bir derdi olmasa dökmezdi böyle içini gökyüzü
Gürlemezdi kararıp kararıp
Ve şimşek çakmazdi gökyüzünü yararcasına
Dert biliyorum derdini
Her damlasını yüreğime akıtıyorum
Ve ben yine
Yürüyorum şemsiye açmadan.