Güz Yangını / Emine Savaş
Kerbelâsıdır ömrün, eylülde güz yangını
Susuz kalmış yüreğim, insafın çöllerinde
Bulamadım kaç seher, izanımın dengini
Savruldu gitti yıllar, eylülün yellerinde
Uçarken mutlu mesut, bir kelebek misâli
Kendimi buluverdim, hasretin kollarında
Ömür hazana varmış, daha bekler visâli
Tükenmiş ümitlerle, eylülün yollarında
Tek sıkımlık mermi mi, nefes denen o nimet
Hemen bitti mi şimdi, acının dillerinde
Hani mavi göğün de, çay içimi bir sohbet
Sürüklenen ruhumdur, eylülün sellerinde
Kar tanesi düşmede, kışa dönen yazıma
Vefa görür mü bilmem, dost denen kullarında
Pişmanlık mıdır çarpan, siyah gönül sızıma
Takılıp kaldı sevdam, eylülün hallerinde