Hûşum Ben / Emine Savaş

Güneşin gördüğü en son başım ben
Öyle uzaklar da, mağrur ve dimdik
Yalçın kayalarda, tüten kışım ben
Bağrıma açılmış, koskoca gedik
Hoyrat rüzgârlara, alışmışım ben

Menzile kanadı çırpan kuşum ben
Sırtımda taşınmaz, koskoca benlik
Bir dertle yanana, yolum hûşum ben
Sevdalı yüzlere, vuran güzellik
Sevdanın derdine, savrulmuşum ben

Sabrın fermanını, alan taşım ben
Gururludur gönül, duramam eğik
Çatlamış vicdandan, akan yaşım ben
Payıma düşüyor, şükür iyilik
Kendimden geçmişim, kaybolmuşum ben

Gökteki güneşe, aya eşim ben
Derviş abasına, atılmış ilmik
Kırk kaşığın daldığı, sıcak aşım ben
Kavuran sıcakta, dosta gölgelik
Alem-i fenâya dağılmışım ben