Ağlama Göznurum / F. Muhsin Gümüş
Sen ağlama! Ağlarsan ben ölürüm sultânım
Erir yüreğim sende, sende kopar tûfanım
Naçizane bir kulum. Sana kurbandır canım
Ağlama can! Ağlarsan sonu gelmez yolların
Gayesi kavuşmaktır beklenen her baharın
Lale ağlar ağlarsan, papatyalar kahrolur
Ayrılıklara inat çiçek dolsun kolların…
Rayihanı kıskansın defneler fesleğenler
Sevinci, neşesi ol doğduğun sabahların
Azad et gözlerine hapsettiğin kederi
Nevbahara can versin yeşilimsi nazarın
Bulutlar hüzün döker ağlarsan, rüzgar ağlar
Endamına bakmayıp koskoca dağlar ağlar
Narman’ın kucağından koparan yollar ağlar
Öbek öbek turnalar sürgün olur ağlarsan
Lime lime kıyılır yüreği martıların
Ücra köşeye tüner, ağlaşır güvercinler
Ritmi bozulur inan, ağlarsan şarkıların
Ürkek bir yavru ceylan gözlerine saklanır
Memba-ı kurur ey yâr, ağlarsan ırmakların
Cihan ağlar ağlarsan. Sultan ağlar, kul ağlar
Ezgi olur dökülür mızrap ağlar, dil ağlar
Mermerden olsa yürek, dayanmaz gözyaşına
İnci gibi katrenin döküldüğü tel ağlar
Lisanı kâfi gelmez, boyun büker hüznünden
Esefle bir of çeker tâ derinden gül ağlar
Mâtem tutar kâinat, seherde bülbül ağlar
Nisan 2012