Ben Bir Şiirim / Hatice İbiş

Bir şiirdir insan.
Bazıları birer hikâye.
Bazen de tek bir söz.
Siz nesiniz?

Ben bir şiirim.
Yaşadıkça yazıyor, yazılıyor,
Dinliyor ve dinleniyorum.
Şiir olmak çok zor.
Türkü olmak kadar zor.

Şiire başlamak için zorlanır ya insan;
Aslında bir şiire başlamak,
Bir şiire devam etmek,
Hele de bir şiiri bitirmek cesaretine sahip olmak…
Başlarken de biterken de
Yaşamak, yaşamak, yaşamak mısralarda…
Ölmek nasıl yakışır ki bir şiire?

Şiir, kalabalıklar içerisinde yalnızlığı oynar.
Dizeler yoldaşı,
Kelimeler dostu,
Mısralar sırdaşı olur…
Bir bakmışsınız şiirin güneşi doğmuş aydınlatmış sizi.
Bir bakmışsınız penceresinden yağmurlar süzülüp ağlatmış…

Bilirsiniz insan her şeyi anlatamaz.
Anlatmak da mümkün değildir zaten!
Kelimeler yetmez, yetişemez, tükenir ve biter.
İşte o zaman
İşte o zaman
Şiir, şiir olma fırsatını yakalar.
Ve bunu hiçbir şeye değişmez.
Sonra mı ?
Sonrası malum…