Ey Çınar / Mustafa Güneş
Ey Çınar!
ey kâinatı yakıp batan güneş
ey bulutlara saklı utangaç ay
ey çocukluğumun uzanırken gecenin gökyüzündeki vazgeçilmez sahnesi yıldızlar
şu çınarın altından haykırsam gökyüzüne
ey güneş!
tekrar ilk gün gibi doğmaz mısın?
ey ay!
sıyrılıp bulutlardan tekrar görünmez misin
ey yıldızlar!
bana kuyruklu yıldızlar elçiliğinde çocukluğumdan bir mesaj göndermez misiniz
ey koca çınar!
kaç mevsim döktün kocaman yaprağını
kaç Leyla ve Mecnun sığınıverdi şefkatli gölgene
gözyaşı sel olurken
umutlu, umutsuz bakışlarında
kaç zamanlar yeşerdin aşk şarkıları eşliğinde
kaç insanın acısına
kaç maşukun aşkına, hikayesine şahit oldun
susmuşsun, kurumuş koca dalların
sebep aşk ateşi mi yoksa hüznün mü
yoksa şahit olduğun acı hatıralar mı
yoksa gövdende tüten dumansız ateş mi
şöyle bana ey binlerce hatıranın, tarihin şahidi kocaman çınar
sırlarımın şahidi
kaç mevsim uğradı sana
kaç karlı soğuk havaya şahitlik ettin
kaç şimşekler eşliğinde yağmur damlalarıyla ıslandın sessizce
söyle
köklerin toprağa uzanırken
emerek topraktan gözyaşlarını
habersiz uzandın
dallarınla gökyüzüne
duymak için tüm haykırışları
ey koca çınar!
yükün ağır
sen ancak yaşanırsın derinlerde bir yerde
anlatamaz kimse seni
sen beni anlat bende seni
acıda olsa seninle olmayı, paylaşmayı, gözyaşı dökmeyi özledim
aşk şarkıları eşliğinde koca gövdene yaslanıp uyumayı özledim
ey koca çınar!
hüznümde sırlarımı paylaştın
üşürken beni sen ısıttın
özlemime sen şahit oldun
açlığımı sen hissettin
aşk açımı sen dindirdin
anlat bana
kendini anlat
acılarını anlat
sevinçlerini anlat
geçmişten hikayeni anlat
şanlı tarihimi anlat
tüm hikayeni
hikayemi
Leyla’nın aşkını
Mecnun’un gözyaşını
Keremle, Aslıyı anlat
bana beni anlat
sessiz çığlığımı
çocukluğumu
gençliğimi
acılarımı
sevinçlerimi
sessiz gecelerimi
anlat ki yazayım
anlat ki haykırayım
gözyaşım tekrar sel olsun
O ebedi en büyük makama varmadan önce
sonsuzluk yolculuğunda gözlerimi kapatmadan
anlat bana
ey koca çınar!