Usta / Nevin Kılıç

Ölüm ile hayatın arası
Geçmez asla yürek yarası
Beklemiyor ki kimin sırası
Vakti gelen göçüyor be usta

Umut eken hüzün de biçermiş
Kısa günler uzun geçirmiş
Hasret ölümden daha betermiş
Ayrılığa kefen olmuyor usta

İnsanın gözü aç doymak bilmiyor
Ölüm var giden geri gelmiyor
Bu haram bu helal denmiyor
Kul hakkı mideye iniyor usta

Güven yok insana kalmadı
Belalar arttı gören olmadı
Kimse dersini almadı
Ekmeğimizi çalıyorlar usta

Zenginin malı altından kıymetli
Fakirin canı doğuştan diyetli
Sorsan sevecen iyi niyetli
Çıkarı için dost kalmıyor usta

Yemiş içmiş balkon gibi göbek
Aklınca dürüst namuslu bebek
Sırtında haramdan örülü yelek
İnancımı nasıl zorluyor usta

Yenisi hediye oldu eski adı rüşvet
Onların hakkıymış bulunmaz nimet
Öyle yiyorlar ki sanki hak sünnet
Haram helal karıştı çözülmez usta

Kuran baş köşede durur okuyan yok
Peygambere sünnetine uymayan çok
Tıka basa yerler gözü aç karnı tok
Bir avuç toprakla doyarlar be usta

Kimi dost görünür kimi de düşman
Kimi çok severken kimi de pişman
Bulursan doğruyu yolundan şaşman
İnsana hiç güven kalmadı usta

Felaketler bastı dünyayı dizi dizi
Çaresizlik bağlıyor elimizi
Yaş kalmadı yaktı yüreğimizi
Kimse dersini almıyor usta

Taptık paraya mal mülk etiket
Çok para istenir tek bir dilek
Ayaklar gitmiyor kırıldı bilek
Beyinler nasırlı görünmez usta

İnsanlar ölür öldüğüyle kalıyor
Yerini türlü türlü dertler alıyor
Giden gençliğini çektiğine yanıyor
Gözü açık gidenler çoğumuş usta

Hadi sev güvenip sevebilecek misin
Ömrünü canını verebilecek misin
Ölüyorum gel dese gelebilecek misin
Yaşarken ölenlerde dirilmez usta

Nevince’nin canı yanıyor
Bilmezler yüreği gizli kanıyor
Zalimler kendine hak sanıyor
Çaresizlik canımı yakıyor usta