Adımları Utangaç Çocuk / Abdurrahman Adıyan
dibek taşında bir çocuk
henüz altısında
bilyeleri
bozuk paraları
minnacık ellerinde zemheri
rastgele demiştir hüzün
keder her yanına batmıştır
başının en çok okşandığı gün
gökyüzü gri yer beyazlamıştır
gözleri mahzun bir güvercin
yüreği çatık kaşlı
bozuk paraları, bilyeleri
telkinleri
sabır niyetine kullanır
boynunu büker büker
ellerini okşardı
derin ve ürkek bakışlarının
her bir yanı hoyrat
kül/elenmiştir kelimeleri
yansımaz cümlelerine sorular
karışık ve yalnız düşleriyle
barışık yaşar
adımları utangaç
her gazel hışırtısında
ağaçlar saçlarını dökerken
ya da
zemheri bir günün ardından
gökyüzü ağlamıştır
kapılarını çalınca kar taneleri
gayri çekingen
sıkılgan
alnı mor halkaları
onlara sessizce sorar
ben kimim
annem nerede.