Mest’i- Aşk / M. Latif Bakış
Dudağıma bir bal değdi
Arısı yok, nasıl desem!
Bir kelebek bu gün gönlüm
Çiçeği yok, nasıl dersem!?.
Bir volkan kaynadı lebden
Dil-u dilşan hep tarumar
Bir nefes verdi kendinden
Gönül harap, leyl tarumar!..
Yakamozlar indi suya
Serenat yaptı dolunay;
Kirpikler geldi duyguya
Eşlik etti kestane, çay!..
Narin bir dokunuş ile
Didikledi beni kader.
Sebil dudaktan buseyle
Bana zehir kattı kader!..
Yel savururken zulüfün
Yüzüme dağıldı efkâr;
Firkat çattı, sardı hüzün
“Elveda” dilde tek karar!..
Haydi salınalım artık
Sabaha dek bu hülyayla
Ne uyku gelsin bir anlık
Ne ayıklık bu kafayla!..
Mest-i aşk olmuşuz madem
Bırak yansın her bir hücren
Süz beni gözleri badem
Aşkı tadalım ölmeden!..