Her ve Hiç Arasında  / M. Latif Bakış

Tarifsiz derin duyguların
dip dalgalarıyla uyarılıyor ruhum
ve tanımsız tahayyüllerin
sistematik metotsuzluğunda
yol arıyorum.

Bakışlarım, flu manzaranın sisine kapılmış
kulaklarım, sağır edici sessizliğe mahkûm
her şeyde hiçbir şeyi arıyorum
ve hiçbir şeyde her şeyi
sarmış eşyayı varlık ve yokluğun kardeşliği
sevgi ve nefretin sırdaşlığı…

Oluş ve bozuluşun dinamik sabitliğinde zihnim keşmekeş
tüm dikotomiler içinde dyadolojik bir çıkış arıyorum
çokluğu birliğe raptetmek mi makul
çeşitliliği dört unsura hapsetmek mi;
makul tasarım cebirsel dizaynda mı
sersem olasılıkta mı?
nedir insana değer katan
insaniyet mi vahşet mi
sersem ruhlara bir ilke, bir umut
ahlak küremizi arıyorum.

Psikolojik bunalım değil
varoluşsal sorundur yaşanılan,
ekonomik çöküş değil
ahlâkî çöküştür bütün olan
ne kanaat kalmış ne güven
ne dürüstlük kalmış ne vicdan;
toplumsal değer yitiminde
bir anlam zemini arıyorum
bu çalkantılarla
daha ne kadar atar bu kalp
bilmiyorum.

Kapital esiri ruhlara ne insaniyet
ne azatlık vadediyorum
doğrusu
artık ne bildiğimi değil
ne bilmediğimi de bilmiyorum.
bir umut
her şeyde ve her yerde
O sonsuz Var’ı arıyorum.

Bir yolculuk ki yolcu da kendim
yol da benim, menzil de ben, inzal de ben
bir gidiş var
fakat bir duruştur bu esas
benim, o yol ve yolcu ve duruş ve varış
her eylemim bir varış
her edimim bir oluş
uyarılıyorum
varımı yokumda buldum
gerçeğimi uykuda
dinamiktir sabitem
ve sabit dinamizmim.

Yürüdüğüm yollar nedense kurşun gri
ve karanlık gecelerim benim tek aydınlığım
ana rahmi gibi sessiz ve kabir gibi ıssız
çölde serap gibi gerçektir umutlarım
yani ki bîkararım
ve bu sisler içinde
ben bir bahar ararım.

Bir bahar ki gökkuşağından tâk
bir ömür ki gonca altında sâk
bir emir ki dilediğince erit ve yak
yanmakta olmayı umuyorum.

15.04.2025 Yalova Feribotu