Elem Duyarım: Ümitvarım / M. Latif Bakış

Şafakların ağardığı cihanda
Zulüflerin kara kalır mı sandın;
Ölüm doldururken her gün bir kabri
Dost meclisin böyle sürer mi sandın?..

Her gün bir bülbülde ayrı bir figân
Her gün bir gülistan ayrı târ-u mâr;
Gerçek sanıp feda olduğun, yalan,
İşte gördün, varlık adına ne’n var?..

Sade dillerde kalan, ızdıraptır
Mızrap vurur, teller inler, kul dinler;
Soldu gençlik, bitti sevda; firâktır.
Gassâl yuyar, masal saklar; kim dinler?..

Bezm-i ezel bir umut ki beklerim
Firkat biter, biter elem, “yâr!” derim;
Keder bana, elem bana, dert bana
“Lâ taknetu” sırrına bel bağlarım!..