Kıraç Gönlüm / Tuba Devrim
Varsın o aşkı hiç bilmez desinler
Ömrünü bilmeden yerle bir etti
Gönlüne kimseyi almaz desinler
Bir kere gülmeden yılları bitti
Yüreğim tomurcuk açmaz korukta
Umuda gölgeler düşmüş dorukta
Yamalı kaderim gezer çarıkta
Bilsinler ölmeden öldüde gitti
Kalbime prangayı geriden taktım
Gemileri yıkıp nereden yaktım
Bir değil zorla bin dereden çıktım
Başıma gelmeden bu sevda yetti
O kıraç gönlümde bir şey bitmezmiş
Ardım sıra gelen sevda yetmezmiş
Silip süpürmekle neden gitmezmiş
Aklımdan silmeden hislerim itti
Varsın o yeşeren mevsimim çeksin
Ürkek dağlarıma özlemi eksin
En derin köşemde bilirim teksin
Çıkmazlar çelmeden yıllarım setti