Seni Beklemek / Filiz Dikici Beldüz
“esiyor içimde bir asi rüzgâr ve savruluyor ömrüme acılar..”
en karanlık gecelerimde sen yoktun
ellerin..
ellerin yoktu
ki en çok ellerine tutunurdu kimsesizliğim
kaç iklimin rüzgârı değdi nefesime
kaç zemheri, kaç fırtına vurdu yaralı gönlümü
kaç mevsim geldi geçti kalbimden
sen yoktun
nicedir sitemkâr bir acı büyüterek koynumda
kilitli bir kapının ardında bekliyorum
bin yakarışla, açılırken ellerim semâya
zifiri bir geceye sığınıp, bekliyorum
ben nicedir
zamansız yitirilmiş bir aşka ağıtlar yakıyorum
geçerek bir sevdanın kollarından
kendimi ateşlere attığımı
nasıl yandığımı kendi cehennemimde
içimde büyüyen boşlukta nasıl boğulduğumu
kimse bilmiyor.
kimse bilmiyor
ağır yaralı bir kuşun çırpındığını göğ/s/ümde
ben
ecelsiz ölüyorum tanrım..
bağışla!