Büyük Buluşma / İlknur İşcan Kaya

Ana karasından kopuk öksüz zerre
Kimin gönlünde tutunur güvene
Küçüldükçe küçülmekte
Azaldıkça azalan seste…

Kaybolur
Sert kayalı tabiatın,
Şence çağladığı özde
Şirpence ürese
Yitirir o vakit
Ona talip işkenceyle
Nazlı çağlayanını…

Engerek bir saplantı
Korkusunu kollayan…
Kaç başlı
Dört bir yanda çınlayan
Oysa onun ki,
Kabına konduğu huysuzluğu salıvermiş
Emekli bir çalkantı
Işıklı bir bakışmaydı
Kara yağız acısını saldığı…

Gök kubbe altında kaçıncı sığınağı
Göçebe ruhunu teslim alan…

Akışı durdurulamayan,
Parçalanışa ramak kala
Büyük buluşmaya…