Tabirsiz Duygular / İlknur İşcan Kaya

Dün bağışlanma diliyorken
Bugünlerim kaçak meskeninden
Avutucu duygularla boğuşur korkuları…

Yaz’ım sıkışır baharların arasına
Üşür bir yanım
Bir yanım sokulur sıcaklığına aydınlığın
Köşeli petekler örülür gözlerime
İçlerinde yaşan(a)mamış tatlar sakladığım

Sır verirken rüzgâra,
Doyumsuz nağmeler işledim çakılına tozuna
Lifli sükûnetler taşıdım toprağına suyuna
Geçiverdim dizginlerine yüklenerek vaktin
Eyleyemedim arabasını kapıma

Güneşini yitiren derya gibi
Rengini yitiren tabiatım şimdi…
Siyah beyaz çok gelir
Silik mi silik evrenime

Kokusunu kaybeder eflatun çiçeğim
Kendini budar görünmeyenlerim
Tabirsiz duygularla boğuşur korkuları.

Söz verirken rüzgâra bir kez daha,
Rengini yitiren tabiatım şimdi
Işıksız karanlıklarda…