Parantezde Bir Kadın / Ramazan Seydaoğlu
Etekleri deniz kokmalı kadının
elleri balık
bakışları eritmeli buzulları
ölesi dost ve sıcak
Bırakırken kendini uykunun derin kollarına
rüyalarını süslemeli erkeğinin
ve uygunsuz esen rüzgara kanmamalı
kapılmamalı hazan yaprağı gibi zamana
anadolu’ya kapıldığı kadar
Sonra sevmeli belki
yavrusunu sever gibi insanları
ellerini uzatmalı sevecen
benimle savaşmalı belki
vurulunca göğsümden
ak bir güvercin gibi uçmalı yaramdan
Bozuk komamalı sazımın akordunu
düzeltmeli tele gelmez imgeleri
gözümün önünde toz pembe uçmalı
kıskandırmalı rengarenk kelebekleri
Bir kadın
ki bu kadın deli olmalı
sevgiye susamış benim gibi
parantezlere aldırmadan sevmeli
sevmeli
sevmeli gerçekten
ölesi dost ve sıcak
ölmeli bir kucak
Bir kadın deniz kokmalı bence
dağlara hasret kalmış
kadının eteklerinden kokmalı
gecenin en karasından
fırtınalar koparan bir deniz
Sonra
yağmalı sağnak sağnak gözlerden
hasreti şahdamarlarda atmalı
köpürmeli fay hatları barındıran denizler gibi.