Düet / Xalide Abdullayeva – Asef Baba Nusret

Asef
Sən Leyli ol ey şux mənə divanə desinlər
Biz gercək olaq qoy bizə əfsanə desinlər

Xalide
Məcnunum ol eşq icrə bəsimdir, mənə qalsa
Leylamı deyərlər nə bilim ya nə desinlər

Asef
Yüzlərcə təbib olsa təbabətdə şəfa yox
Ey dil mərəzi-eşqimi cananə desinlər

Xalide
Mən eylərəm öz aşiqi-bicarəmə ilac
Biganələr öz dərdini logmanə desinlər

Asef
Döndür məni ətrafına ey şəm elə yandır
Pərvanələr hətta mənı pərvanə desinlər

Xalide
Bir bunca ki sən yanmısan eşq atəşi iıə
Pərvanədən özgə sənə guya nə desinlər

Asef
Zülfün ki tutub ruyini ey gənci-nihanım
Qoymurki bu şəhmar ona dürdanə desinlər

Xalide
Şəhmarilər ətrafımı məngirləmiş ikən
Gəncinəliyimdən nədi məna nə desinlər

Asef
Taki elə məst eylə məni cəşmi-ləbindən
Yoxdur belə bir mey belə meyxanə desinlər

Xalide
Biz badeyi-eşq ilə xumar olmuşuq Asəf
Sərxoş deməsinlər bizə məstanə desinlər

Asef
Allah qorusun Xalidə biganə şərindən
Onduzda qalıblar bu saat ta nə desinlər