Rıfat Kaptan / Ayhan Akdeniz
Burası
İsmini bilmediğim köhne bir liman
Yolum düşmüş birkere
Önemsiz benim için artık, ne yer nede zaman
Yosun kokan sakalı
Gözlerinde sanki uçsuz bucaksız denizler saklı
Yalnız ve esrarengiz
Tek dostum balıkçı Rıfat kaptan
Çok değil üçbeş ay olmuştu
Feleğin tokatından sonra buraya düşeli
Cep delik üstbaş bitik
Dalgaların dövdüğü bir kayalıkta düşünürken bulmuştu beni
Usulca yanıma sokulmuştu
Ve üstelikte dudağında sorgu sual yoktu
Nasıl anladıysa o çakır bakışıyla
Bir mermi gibiydim
Efkarımdan birinin elinde patlamaya hazır bomba misali
Yanıma çöktü hemen oracıkta
Cebinden bir cigara uzattı
Ve uzun uzun sustuk öylece denize baktık
Sanki bir kardeşliğe rast gele deyip kendimizi uzun bir sefere attık
Otelimiz derme çatma bir balıkçı kulübesiydi
Kışlar zor geçiyor burda
Pencereleri kırık dökük ve oldukça eskiydi
Sandıktan bozma
Sedir üstü yatağım ve yorganım yamalı bir yelken eskisi
Yastığım ise Rıfat’ın balıkçı parkesi
Saymadan sövmeden ve kimseye hesap vermeden
Rıfat kaptan’la kafamıza göre bölüşürdük kaderimizi
Onu tanıdığımdan beri
Ayırmadı hiç yanından beni, hep birlikte açıldık denizlere
Ne mendil sallayan olurdu ne gözyaşı döken geride
Deniz Rıfat ben ve martılar
Vira Bismillah haydi bu günde deriz rast gele
Balık bolsa akşam çökünce martıları da takardık peşimize eve dönünce
Bir başka olur burda ay ışığı düşünce gecelere
Sanki ayaklarımıza dolanır yakamozun tüm renkleri
Ve kıyıya vuran dalga sesleri
Güftesiz notasız bir şarkı olur kulaklarımıza
Ateşte balık kadehte rakı
Rıfat suskun, ben suskun,
Efkarla yakılır filtresiz Bafra cigarası
Yıllardır tanıyor gibiydik sanki birbirimizi
Bazen konuşup dertleşirken unuturduk uyumayı
Gündüze inat sindire sindire bitirirdik geceyi
Rıfat kaptan arada koybolunca çaktırmadan bir yerlerde ağlardı gizli gizli
Korkudan soramazdım,
Yükü doluydu, ağırdı ve yaralıydı
Belli ki onunda sırtından silinmemiş birçok hançer izi vardı
Bir sabah
Fırtınayla uyandım bir sabah
Rıfat kaptan ve teknesi de yok denize mi açıldı yoksa
Daha dün birlikte demir atmıştık oysa
Deniz kudurmuş
Rıfat mı ölümü, ölüm mü Rıfatı bu kadar istiyor yoksa
Ahh be Rıfat kaptan hemen mi teslim oldun saldın hayatın dümenlerini
Hani birlikte boyatacaktık maviye bedenlerimizi
Bu kadar mı özledin be ölmeyi
Sende artık yokken
Ben şimdi nasıl yaşarım bu köhne kulübede
Tek mirasın dostluğun ve parken mi olacaktı senden kalan
Can dostumdum sen benim
Ben şimdi sensiz ne yaparım be Rıfat kaptan